에스페란토 데 마소리스 Esperanto de Masoris

에스페란토 문법 PMEG

PMEG 문법용어 한국어 번역 20240615 44. Gramatika vortareto 2023

마소리스20 2024. 9. 17. 03:19

20240615 44. Gramatika vortareto 2023

https://bertilow.com/pmeg/aldonoj/gramatika_vortareto.html

PMEG uzas netradiciajn gramatikajn esprimojn. La sekva listo enhavas mallongajn klarigojn de ili. Iuj gramatikaj esprimoj de PMEG estas tamen tiel memklarigaj, ke ne estas necese ilin listigi ĉi tie. La tradiciaj vortoj, kiuj menciiĝas en la klarigoj, estas laŭ PAG. Rimarku, ke la PMEG-aj esprimoj ne ĉiam estas precize samsignifaj kiel la respondaj vortoj de PAG. Se vin interesas, kial PMEG uzas netradiciajn gramatikajn terminojn, legu la aldonon “Pri la gramatikaj terminoj en PMEG”.

PMEG는 전통적이지 않은 문법 표현을 사용합니다. 다음 목록은 그것들의 짧은 설명을 포함하고 있습니다. PMEG의 몇몇 문법 표현들은 스스로 명백하여 여기에 싦을 필요가 없었습니다. 전통적인 문법 표현은 PAG를 따랐습니다. PMEG의 문법 표현들은 PAG에 해당하는 표현들에 정확히 대응하지 않는 다는 것을 명심하십시오. 왜 PMEG가 전통적이지 않은 문법 표현을 사용하는 가에 대해서는 “Pri la gramatikaj terminoj en PMEG”를 읽어보십시오. 

afikso
접사
Radiko, kiu estas uzata precipe por fari kunmetitajn vortojn. Afiksoj, kiujn oni metas post aliaj radikoj, nomiĝas sufiksoj (= postafiksoj). Afiksoj, kiujn oni metas antaŭ aliaj radikoj, nomiĝas prefiksoj (= antaŭafiksoj).
일반적으로 합성어를 만들기 위한 어근. 다른 어근 뒤에 두는 접사를 접미사라 한다. 다른 단어 앞에 두는 접사를 접두사라 한다.
aktivo
능동
La ordinara speco de frazo, en kiu la subjekto estas tiu, kiu faras la agon de la ĉefverbo. Vidu ankaŭ pasivo.
주어가 주동사의 행위를 하는 일반적인 문장. pasivo(수동)도 보아라.
alvoko
호격
Frazrolo, kiu montras tiun, al kiu la eldiro estas direktata. Tradicie nomata “vokativo”.
누구에게 말하고 있는지를 나타내는 문장요소 “vokativo”
apudmeto
동격
Frazparto, kiu ordinare staras tuj post alia frazparto, kaj kiu montras la saman aferon per aliaj vortoj. Tradicie nomata “apozicio”.
일반적으로 다른 문장성분 뒤에 붙어서 다른 단어로서 같은 것을 나타내는 문장성분. “apozicio”
A-vorta frazparto
형용사구
Frazparto, en kiu la ĉefvorto estas A-vorto.
ĉefvorto가 형용사인 문장성분.
A-vorteca vorteto, A-eca vorteto Vorteto, kiu povas roli simile kiel A-vorto, kvankam ĝi ne havas A-finaĵon, ekz. tiu, iu, ĉia, kies, ĉies, ambaŭ. Tradicie nomata “pronomo”.
A-vorto와 유사하지만 A-finaĵo가 없는 vorteto. 예를들어 tiu, iu, ĉia, kies, ĉies, ambaŭ 전통적으로 “대명사”
A-vorto
형용사
Vorto kun la finaĵo A. Tradicie nomata “adjektivo”.
finaĵo A가 있는 단어. “adjektivo”
ĉeffrazo
주절
Ordinara memstara frazo. Tradicie nomata “ĉefpropozicio”. Vidu ankaŭ subfrazo.
일반적인 독립적인 문장. subfrazo(종속절)도 보아라.
ĉefverbo
주동사
Verbo kun iu el la finaĵoj AS, IS, OS, U, US. Tradicie nomata “predikato” aŭ “finitivo”.
AS, IS, OS, U, US finaĵo가 붙어 있는 동사. “predikato”, “finitivo”
ĉefvorto La plej grava vorto en frazparto. Aliaj partoj de frazparto estas rektaj priskriboj de la ĉefvorto. Tradicie nomata “kerno-vorto”.
문장성분에서 가장 중요한 단어. 문장의 다른 부분은 ĉefvorto의 직접적 서술이다. “kerno-vorto”
diftongo
이중모음
Vokala sono, en kiu la lango moviĝas de unu pozicio en la buŝo al alia.
입안의 어떤 한 곳에서 다른 곳으로 움직이는 모음.
duonvokalo
반모음
Sono, kiu laŭ la elparola maniero estas (mallonga) vokalo, sed kiu rolas en la lingvo kiel konsonanto.
(짧은) 모음 처럼 발음하지만, 언어에서 자음의 역할을 하는 소리
ekkria vorteto
감탄사
Vorteto, kiu esprimas senton, ekz. ho, he, ha, lo, stop, baf. Tradicie nomata “interjekcio”.
느낌을 나타내는 vorteto. 예를들어  ho, he, ha, lo, stop, baf.  “interjekcio”
eksafikso Vidu ĉe ŝajnafikso.
E-vorteca vorteto, E-eca vorteto
원래부사/원시부사
Vorteto, kiu povas roli simile kiel E-vorto en frazo, kvankam ĝi ne havas E-finaĵon, ekz. tiam, kiel, iom, nenie, tre, ankoraŭ, hodiaŭ, ĉi, for. Tradicie nomata “primitiva adverbo”.
문장에서 E-vorto와 유사한 역할을 하지만 E-finaĵo가 아닌 vorteto. 예를들어 tiam, kiel, iom, nenie, tre, ankoraŭ, hodiaŭ, ĉi, for. “primativa adverbo”
E-vorta frazparto Frazparto, en kiu la ĉefvorto estas E-vorto.
ĉefvorto가 E-vorto인 문장 성분
E-vorto Vorto kun la finaĵo E. Tradicie nomata “adverbo”, sed la vorto adverbo inkluzivas ankaŭ multajn vortetojn, kiuj ne havas E-finaĵon. Tiaj vortetoj nomiĝas en PMEG E-vortecaj vortetoj.
E finaĵo로 끝나는 단어. 전통적으로 “부사”라고 하나 부사는 E finaĵo로 끝나지 않는 많은 vorteto를 포함한다. 이러한 vorteto를 PMEG에서는 E-vortecaj vortetoj 라고 한다.
finaĵo Lingva elemento, kiun oni metas post radiko, kunmetaĵo aŭ vorteto, por fari vorton, aŭ por ŝanĝi la signifon de vorto. O, A, E, I, AS, IS, OS, US kaj U estas vortklasaj finaĵoj. J estas multe-nombra finaĵo. N estas rolfinaĵo.
어근, 합성어, vorteto 뒤에 붙어서 단어를 만들어거나, 단어의 의미를 바꾸는 언어 요소. O, A, E, I, AS, IS, OS, US 그리고 U는 단어종류finaĵo이고. J 는 복수 finaĵo. N은 목적어(rol-)finaĵo.
frazenkondukilo
종속접속사
Vorteto, kiu enkondukas subfrazon ligante ĝin al ĝia ĉeffrazo, ekz. ke, ĉar, dum, kiam, kvankam. Tradicie nomata “subjunkcio”.
주절에 대해 종속절의 시작을 나타내는 vorteto 예를들어 ke, ĉar, dum, kiam, kvankam. “subjunkcio”
frazeto Malpreciza esprimo por grupo de vortoj, kiuj iel kunapartenas. Uzata ĉefe kiam temas pri vortfarado. Vidu ĉe frazetvorto. Tradicia esprimo por “frazeto” ne ekzistas.
어떻게 결합된 단어 그룹의 부정확한 표현. 합성어를 만들때 주로 사용됨. frazetvorto를 볼것. 전통적인 문법에서 사용하지 않는 문법 용어. 
frazetvorto Speco de kunmetita vorto farita el frazeto (vortgrupo), kiun oni vortigis per aldono de ia posta elemento (ekz. vortklasa finaĵo). Vidu ankaŭ kombino. Tradicia esprimo por “frazetvorto” ne ekzistas.
frazeto로 만들어진 합성어의 종류. 뒷 요소를 추가하여  (예를들어 단어종류finaĵo) 단어를 만듦. kombino또한 볼것. 전통적인 문법에서 사용하지 않는 문법 용어
frazo
문장
Kompleta eldiro kun ĉefverbo kaj ordinare ankaŭ kun aliaj frazpartoj. Tradicie nomata “propozicio”.
주동사와 다른 문장성분을 포함한 완전한 말. “propozicio” 
frazparto
문장성분
Vorto aŭ vortgrupo, kiu ludas unu frazrolon. Vidu ĉe ĉefvorto kaj priskribo.
하나의 문장 역할을 하는 단어 또는 단어 그룹. ĉefvorto kaj priskribo 도 볼 것.
frazrolo

Rolo, kiun frazparto rolas en frazo. Tradicie nomata “frazelemento”.
문장 안에서 문장성분이 하는 역할. “frazelemento”
imaga modo
가정법
US-formo de verbo. Ĝi montras, ke la ago aŭ stato ne estas reala, sed nur imagata, fantazia. Ankaŭ nomata US-modoUS-verbo. Tradicie nomata “kondicionalo”.
동사의 US형. 행위 또는 상황이 실제아 아니고 상상의 것, 판타지의 것임을 나타냄. US-modo, US-verbo라고도 함. “kondicionalo”
kombino Speco de kunmetita vorto, en kiu la lasta parto (krom la vortklasa finaĵo), montras la bazan signifon. Tiu lasta parto nomiĝas ĉefelemento. Tio, kio staras antaŭ la ĉefelemento, precizigas la signifon, kaj nomiĝas preciziga antaŭelemento. Vidu ankaŭ frazetvorto. Tradicia esprimo por “kombino” ne ekzistas.
(vortklasa finaĵo를 제외한) 마지막 부분이 기본적인 의미를 가리키는 합성어의 종류. 이러한 마지막 부분을 ĉefelemento라고 한다. ĉefelemento 앞에 있는 것은 의미를 명확하게 만들며, preciziga antaŭelemento라고 한다. frazetvorto또한 볼 것. 전통적인 문법에서는 사용하지 않는 용어.
komplemento Frazparto, kiu diras, en kiu maniero, en kiu loko, en kiu tempo, per kiu ilo k.t.p., okazas la ĉefverbo. Ĉiu frazparto krom ĉefverbo, subjekto, objekto kaj perverba priskribo, estas komplemento. Tradicie nomata “adjekto”.
주동사에게 어떤 방법인지, 어떤 장소인지, 어떤 시간인지, 어떤 도구인지 등을 나타내는 단어부분. 주동사, 주어, 목적어, perverba priskribo를 제외한 문장성분은 komplemento이다. “adjekto”
konsonanto
자음
Ĉiu litero aŭ sono en Esperanto krom A, E, I, O kaj U, kiuj estas vokaloj.
모음인 A, E, I, O 그리고 U를 제외한 모든 소리 또는 글자
kunliga vorteto
등위접속사
Vorteto, kiu kunligas samrolajn vortojn, frazpartojn aŭ frazojn, ekz. kaj, , sed. Tradicie nomata “konjunkcio”.
같은 역할을 하는 단어들, 문장성분들 또는 문장들을 이어주는 vorteto. 예를들어 kaj, , sed. “konjunkcio”
modo
법/서법
Maniero, en kiu ago aŭ stato estas prezentata. Ĉe la Esperantaj verboj oni faras distingon inter kvar modoj: neŭtrala modo, reala modo, vola modo kaj imaga modo.
어떤 행동 또는 상황이 나타내어지고 있는 방법. 에스페란토 동사는 4가지 법으로 나뉜다: neŭtrala modo(부정법), reala modo(직설법), vola modo(원망법) kaj imaga modo(가정법)
multe-nombro
복수
Pli ol unu afero. Tradicie nomata “pluralo”. La finaĵo J montras multe-nombron, kaj nomiĝas multe-nombra finaĵo. Tradicie nomata “plurala finaĵo”. Vidu ankaŭ unu-nombro.
한가지 이상인 것. 전통적 문법에서 pluralo. finaĵo J는 많은 수를 가르키며 multe-nombra finaĵo라고함. 전통적 문법에서는 plurala finaĵo라고 함. unu-nombro도 볼 것. 
nerekta objekto
간접목적어
Vidu ĉe objekto.
nerekta parolo
간접화법
Rerakontado de ies penso, diro, opinio, decido, demando, rimarko k.s., per subfrazo. Vidu ankaŭ rekta parolo.
누군가의 생각, 말, 의견, 결정, 질문, 충고 등을 종속절로써 다시 말하는 것. rekta parolo를 볼 것.
neŭtrala modo
부정법
I-formo de verbo. Ĝi nomas agon aŭ staton sen montri, ĉu ĝi estas reala, imagata, fantazia aŭ volata, kaj sen montri tempon. Ankaŭ nomata I-modoI-verbo. Tradicie nomata “infinitivo”.
동사의 I-형태. 그것이 사실인지, 상상인지, 판타지인지, 원망인지 그리고 시간에 상관없이 행위 또는 상태를 명명한다. I-modo, I-verbo라고도 한다. “infinitivo”
nombrovorto

Vorto, kiu montras nombron. Se ĝi estas senfinaĵa vorteto, ĝi nomiĝas nombra vorteto. Tradicie nomata “numeralo”. Nombrovorto, kiu havas A-finaĵon, kaj kiu montras vicordon, nomiĝas vicorda nombrovorto. Tradicie nomata “orda numeralo”.
수를 가리키는 단어. senfinaĵa vorteto라면 nombra vorteto(수사) “numeralo”라고 하고. A-finaĵon가 있다면 차례를 나타내며 vicorda nombrovorto(서수) “orda numeralo”라고 한다.
objekta verbo
타동사
Verbo, kiu povas havi objekton. Tradicie nomata “transitiva verbo”. Vidu ankaŭ senobjekta verbo.
목적어를 가질 수 있는 동사. “transitiva verbo”. senobjekta verbo도 볼 것.
objekto
목적어
Frazrolo, kiu montras tion, kio estas rekte trafata de la ago de la ĉefverbo. Iafoje oni parolas pri “rekta objekto” (= objekto) kontraste al “nerekta objekto”. “Nerekta objekto” nomiĝas en PMEG al-komplemento. Ordinara (rekta) objekto estas tradicie nomata ankaŭ “akuzativa objekto”. Nerekta objekto estas tradicie nomata ankaŭ “dativa objekto”.
주동사의 행위가 직접적으로 적중하는 것을 가리키는 frazrolo. 어쩔때는 “nerekta objekto”(간접 목적어)에 대조하여, “rekta objekto”(직접 목적어) (= objekto)를 말하기도 한다. “Nerekta objekto”(간접 목적어)를 PMEG에서는 al-komplemento라고 한다. 보통의 (직접) 목적어는 전통적으로 “akuzativa objekto”(대격)이라고 하며, 간접 목적어는 “dativa objekto”(여격)으로 불리기도 한다.
O-vorta frazparto Frazparto, en kiu la ĉefvorto estas O-vorto.
주단어가 O-vorto인 문장성분.
O-vorteca vorteto, O-eca vorteto Vorteto, kiu povas roli simile kiel O-vorto, kvankam ĝi ne havas O-finaĵon, ekz. tio, tiu, mi, ili, ambaŭ. Tradicie nomata “pronomo”.
O-vorto와 비슷한 역할을 하지만 O-finaĵo를 가지지 않는 vorteto. 예를들어 tio, tiu, mi, ili, ambaŭ. 전통적으로 “pronomo”(대명사)라고 한다.
O-vorto
명사
Vorto kun la finaĵo O. Tradicie nomata “substantivo”.
O-finaĵo를 가진 단어. 전통적으로 “substantivo”(명사)라고 한다. 
participo
분사 
Vorto kun unu el la sufiksoj ANT, INT, ONT, AT, IT kaj OT.
ANT, INT, ONT, AT, IT 그리고 OT 중의 하나의 접미사를 가진 단어
pasivo
수동
Speco de “inversa” frazokonstruo, en kiu tio, kio ordinare (en aktivo) estas objekto, aperas kiel subjekto. Vidu ankaŭ aktivo.
일반적인 (능동)에서 목적어가 주어 처럼 나타내어 거꾸로된 문장 구성의 종류. aktivo도 볼 것.
persona pronomo
인칭 대명사
Vidu ĉe pronomo.
perverba priskribo Vidu ĉe priskribo.
poseda pronomo
소유 대명사
Vidu ĉe pronomo.
prefikso
접두사
Vidu ĉe afikso.
priskribo
수식
Rekta priskribo priskribas la ĉefvorton de frazparto, kaj estas mem parto de tiu frazparto. Tradicia gramatiko uzas la vortojn “epiteto” kaj “suplemento”. Perverba priskribo estas memstara frazparto, kiu priskribas la subjekton aŭ la objekton pere de verbo. Tradicie nomata “predikativo”.
직접수식(rekta priskrib)는 문장성분의 주 단어를 수식하며, 스스로 그 문장성분의 일부이다. 전통적인 문법용어는 “epiteto”와 “suplemento”이다. Perverba priskribo는 동사를 통해 주어 또는 목적어를 꾸며주는 독립적인 문장성분이다. 전통적으로 “predikativo”라고 불린다. 
pronomeca vorteto Vorteto, kiu same kiel persona pronomo anstataŭas tutan O-vortan frazparton, ekz. ambaŭ, tiu, nenio. Tradicie nomata “pronomo”.
마치 인칭대명사에서와 같이 전체 O-vorta 문장성분을 대체할 수 있는 vorteto. 예를들어 ambaŭ, tiu, nenio. 전통적으로 대명사라 불린다.
pronomo
대명사
Iu el la O-vortecaj vortetoj: mi, vi, li, ŝi, ĝi, ni, ili, oni kaj si (kaj ci). La baza formo de pronomo nomiĝas pli precize persona pronomo. Tradicie oni parolas pri “personpronomo” aŭ “personalo”. Se oni aldonas A-finaĵon al pronomo, ĝi fariĝas poseda pronomo: mia, via, lia, ŝia, ĝia, nia, ilia, onia kaj sia (kaj cia). Tradicie oni parolas ankaŭ pri “posedpronomo” aŭ “posesivo”. Tradicie la vorto “pronomo” inkluzivas ankaŭ multajn aliajn vortetojn, kiuj en PMEG nomiĝas pronomecaj vortetoj, O-vortecaj vortetoj kaj A-vortecaj vortetoj.
다음의 O-vortecaj vortetoj 중의 어느것: mi, vi, li, ŝi, ĝi, ni, ili, oni kaj si (kaj ci). 기본적인 형식의 대명사는 더 명확하게는 인칭대명사라고 한다. 전통적으로는 “personpronomo” 또는 “personalo”라고한다. 만약 A-finaĵon를 대명사에 붙이면 소유대명사가 된다:  mia, via, lia, ŝia, ĝia, nia, ilia, onia kaj sia (kaj cia). 전통적으로 “posedpronomo” 또는 “posesivo”라고 불린다. 전통적으로 “대명사”란 그 이에도 다양한 단어들을 포함한다. 이는 PMEG에서 pronomecaj vortetoj, O-vortecaj vortetoj, A-vortecaj vortetoj. 라고 한다.
radiko
어근
Lingva elemento, kiu bezonas finaĵon por fariĝi vorto. Vidu ankaŭ vorteto.
단어가 되기위해 finaĵo가 필요한 언어 요소. vorteto를 보세요.
reala modo
직설법
AS-formo, IS-formo aŭ OS-formo de verbo. La reala modo montras, ke la ago aŭ stato estas reala, ne nur imagata aŭ volata. Tradicie nomata “indikativo”.
동사의 AS, IS, OS 형식. 직설법은 행동이나 상태가 상상이나 원망하는 것이 아닌 실제하는 것을 가리킨다. “indikativo”
rekta objekto
직접목적어
Vidu ĉe objekto.
rekta parolo
직접화법
Rerakontado de ies penso, diro, opinio, decido, demando, rimarko k.s., per (pli-malpli) laŭvorta citaĵo. Vidu ankaŭ nerekta parolo.
인용으로써 어떤 사람의 생각, 말, 의견, 결정, 질문, 지적 등을 다시 말하는 것. nerekta parolo도 볼 것.

rekta priskribo
직접수식
Vidu ĉe priskribo.
rilata KI-vorto
관계사
KI-vorto, kiu enkondukas rilatan (nedemandan) subfrazon. Tradicie iuj el ili nomiĝas “rilativo”, “rilativa pronomo” aŭ “rilatpronomo”.
관계하는 (질문이 아닌) 종속절을 이끄는 말. 전통적으로 “rilativo”, “rilativa pronomo” 또는 “rilatpronomo” 라고 한다.
rilata subfrazo
관계절
Subfrazo, kiun enkondukas rilata (nedemanda) KI-vorto. Tradicie iuj el ili estas nomataj “rilativa subpropozicio”.
관계사에 의해 이끄러지는 종속절. 전통적으로 “rilativa subpropozicio” 라고 한다.
rolfinaĵo
대격
La finaĵo N. Tradicie nomata “akuzativo”. Vidu ankaŭ rolmontrilo.
rolmontrilo Vorteto aŭ finaĵo, kiu montras la rolon de frazparto en la frazo. Mankas tradicia esprimo. Tia vorteto nomiĝas rolvorteto. La finaĵo N estas rolfinaĵo.
문장 안의 문장성분의 역할을 가리키는 vorteto 또는 finaĵo. 전통적인 표현이 없다. 이러한 vorteto를 rolvorteto라고 하며, finaĵo N가 rolfinaĵo이다.
rolvortaĵo E-vorto kaj rolmontrilo, kiuj rolas kune kvazaŭ unu rolmontrilo, ekz. dekstre de, konforme al, kompare kun, koncerne ...N. Tradicie nomata “prepoziciaĵo”.
하나의 rolmontrilo와 함께 역할을 하는 E-vorto 또는 rolmontrilo. 예를들어 dekstre de, konforme al, kompare kun, koncerne ...N. 전통적으로 “prepoziciaĵo”라고한다.
rolvorteto
전치사
Vorteto, kiu montras la frazrolon de la posta frazparto. Tradicie nomata “prepozicio”, ekz. sur, en, ekster, per, pro, je, krom, tra, anstataŭ. Vidu ankaŭ rolmontrilo.
다음 문장성분의 frazrolo를 가리키는 vorteto. 전통적으로 prepozicio(전치사)라고 한다. ekz. sur, en, ekster, per, pro, je, krom, tra, anstataŭ. rolmontrilo도 볼 것.
senobjekta verbo
자동사
Verbo, kiu ne povas havi objekton. Tradicie nomata “netransitiva verbo”. Vidu ankaŭ objekta verbo.
목적어를 가질 수 없는 동사. 전통적으로 “netransitva verbo”라 한다. objekta verbo도 볼 것.
sensubjekta verbo Verbo, kiu ne bezonas subjekton. Tradicia esprimo por “sensubjekta verbo” ne ekzistas. Vidu ankaŭ subjekta verbo.
주어가 필요 없는 동사. 전통적으로 존재하지 않은 표현이다. subjekta verbo도 볼 것.
subfrazo
종속절
Frazo, kiu rolas kiel frazparto de alia frazo. Tradicie nomata “subpropozicio”. Vidu ankaŭ ĉeffrazo.
다른 문장의 문장성분처럼 역할하는 문장. 전통적으로 “subpropozicio”라고 한다. ĉeffrazo도 볼 것.
subjekta verbo Verbo, kiu devas havi subjekton. Tradicia esprimo por “subjekta verbo” ne ekzistas. Vidu ankaŭ sensubjekta verbo.
주어가 있어야만 하는 동사. 전통적으로 존재하지 않는 표현이다. sensubjekta verbo도 볼 것
subjekto
주어
Frazrolo, kiu (en aktiva frazo) montras tion, kio faras la agon de la ĉefverbo.
(능동 문장에서) 주동사의 행위를 타나내는 frazrolo.
sufikso
접미사
Vidu ĉe afikso.
ŝajnafikso
비공식접사
Radikparto, kiu ŝajnas esti afikso, kvankam ĝi tute ne estas. Se temas pri io, kio estis vera afikso en la origina lingvo, oni parolas pri eksafikso. Tradicie eksafikso nomiĝas “pseŭdoafikso”.
접사처럼 보이나 접사가 아닌 어근부분. 어원에서는 실제 접사였으므로 eksafikso라 한다(?) 전통적으로는 “pseŭdoafikso”라 한다.
tabelvorto
상관사
Iu el tiuj 45 vortetoj, kiuj komenciĝas per ki-, ti-, i-, ĉi-neni-. Tradicie nomata ankaŭ “korelativa vorto”.
ki-, ti-, i-, ĉi-, neni-로 시작하는 45개 단어. 전통적으로는 korelativa vorto라 한다.
unu-nombro
단수
Unu afero. Tradicie nomata “singularo”. Vidu ankaŭ multe-nombro.
verbo
동사
Vorto kun iu el la finaĵoj I, AS, IS, OS, U kaj US. Vidu ankaŭ ĉefverbo.
I, AS, IS, OS, U, US의 finaĵoj를 가진 단어. ĉefverbo또한 볼 것.
vicorda nombrovorto
서수
Vidu ĉe nombrovorto.
vokalo
모음
Iu el la literoj aŭ sonoj A, E, I, O kaj U. Ĉiuj aliaj literoj kaj sonoj en Esperanto estas konsonantoj. Vidu ankaŭ duonvokalo.
vola modo
원망법
U-formo de verbo. Ĝi montras, ke la ago aŭ stato ne estas reala, sed nur volata. Ankaŭ nomata U-modoU-verbo. Tradicie nomata “volitivo” aŭ “imperativo”.
동사의 U-형태. 이것은 행위나 상태가 실제가 아니며, 그저 원하는 것이다. U-modo, U-verbo라고도 한다. 전통적으로 “volitivo”, “imperativo”라고 한다.
vorteto Lingva elemento, kiu povas roli kiel vorto sen bezono de finaĵo. PAG parolas pri “solstariva lingvoelemento”. Vidu ankaŭ radiko.
finaĵo 없이 단어로서 역할 할 수 있는 언어 요소. PAG는 “solstariva lingvoelemento”에 관해 언급한다. radiko 또한 볼 것.
vortklasa finaĵo Vidu ĉe finaĵo.

Tradiciaj gramatikaj vortoj

Jen listo de tradiciaj gramatikaj vortoj kun la plej proksimaj PMEG-aj esprimoj. La tradiciaj vortoj estas pli-malpli laŭ la sistemo de PAG. Rimarku, ke al unu PAG-a vorto povas respondi pli ol unu PMEG-a esprimo, kaj inverse. La liston oni do uzu tre singarde. Tio, kio estas egala en PAG kaj en PMEG, ne enestas en la listo. Mankas en la listo ankaŭ multaj PAG-aj vortoj, por kiuj PMEG ne uzas ian specialan gramatikan esprimon. Rimarku, ke aliaj gramatikistoj uzas aliajn sistemojn, kiuj plej ofte estas sufiĉe similaj al tiu de PAG, sed kiuj povas diferenci en detaloj.

 

PMEG 한국어 번역 (Masoris) 20240616.docx
0.56MB